■ تأثير سازوکارهاي ارتباطي اينترنت، بر الگوهاي تعامل کنشگران فضاي سايبر ايران
فضاي سايبر 17th سپتامبر 2012فصلنامه علمي- پژوهشي علوم اجتماعي. شماره 56، بهار 1391. صص. 73-115
چکيده
سازوكارها و ابزارهاي ارتباطي اينترنت، به دليل فراهم کردن امکان تعامل، اشتراکگذاري و شکلگيري شبکههاي ارتباطي در بين
کنشگران فضاي سايبر، از ديدگاه علوم ارتباطات و جامعهشناسي مقولهاي داراي اهميت است. بررسي تعامل انسان– انسان در فضايسايبر، و تأثير اينگونه تعاملهاي متکي به سازوکارهاي ارتباطي فناوري اينترنت، ميتواند منجر به طرح اين فرضيه شود که: بستر ارتباطي اينترنت، داراي پتانسيل ايجاد الگوهاي نوين کنشگري است و نوع ابزار ارتباطي مورد استفاده کنشگران و ميزان مهارت آنان در کاربرد ابزار ارتباطي، الگو و سطح تعامل کنشگران را در فضاي سايبر تعيين ميکند.
در اين مقاله، تأثیر و نقش سازوکارهاي تعاملي اينترنت در شکلگيري الگوهاي دسترسي، کنشگري و بياني کنشگران فضاي سايبر ايران،شامل وبلاگستان و شبکههاي اجتماعي فارسي، مورد بررسي قرار گرفته است. با توجه به ماهيت پرسشهاي پژوهش، از روش «پيمايش» و در گردآوری اطلاعات، از پرسشنامه الکترونيکي استفاده شده است. جامعة آماري مورد مطالعه،كنشگران فعال در چهار سرويسدهنده اصلي وبلاگنويسي فارسي و چهار سايت شبكههاي اجتماعي فضاي سايبري ايران بودند. نتايج پژوهش نشان داد که بين الگوهاي کنشگري، بياني و دسترسي در نظام تعاملی انسان–انسان در اينترنت، و سازوکارهاي ارتباطي اين فناوري رابطة مثبت وجود دارد. همچنين، نتايج آزمونها نشان داد که ميزان اين رابطه، در حد کم است.
واژههاي کليدي: الگوي بياني، الگوي دسترسي، الگوي کنشگري، تعامل، جامعه شبکه اي، سازوکارهاي ارتباطي، شبکه هاي اجتماعي، فضاي سايبر، کنش ارتباطي، وبلاگستان فارسي.
دیدگاههای تازه